Rada psychologa na temat sekretów osiągania sukcesu w życiu.

Musisz zdefiniować cele, które powinny być jasne dla Ciebie, Twojego umysłu i podświadomości. Dlatego ważne jest, aby jasno zrozumieć swoje cele i sformułować je możliwie szczegółowo. Jest to program, który pobieramy do naszych umysłów i podświadomości. Cele powinny być konkretne, mierzalne, osiągalne, realistyczne i określone w czasie.

Każdy ma swoją skalę wartości: dla kogoś jest to rodzina i dzieci, dla kogoś finanse, możliwość częstych podróży i tak dalej. Dla każdej konkretnej osoby może istnieć wiele elementów szczęścia. Aby naprawdę odnieść sukces, musisz mieć cele we wszystkich głównych obszarach:

• rozwój duchowy;
• rozwój zawodowy;
• rozwój intelektualny;
• zdrowie i uroda;
• związek;
• rodzina;

Planuj z wyprzedzeniem. Osoby wysoce sumienne i zorientowane na cel często przodują w zadaniach wymagających planowania, dyscypliny i dbałości o szczegóły. Badania pokazują, że osiągnięcie celu staje się łatwiejsze, jeśli opracujesz skuteczne strategie i zaplanujesz wszystko z wyprzedzeniem. Dzięki temu możesz przygotować się na radzenie sobie z wszelkimi problemami, które mogą pojawić się w trakcie procesu.

Stan ciągłego skupienia się na celach. Chociaż rozproszenia są nieuniknione, skupienie uwagi na czynnościach istotnych dla celu pomaga szybciej go osiągnąć. Podzielenie celu na mniejsze kroki i skupienie się na jednym z nich może pomóc w utrzymaniu koncentracji i uniknięciu wypalenia lub przytłoczenia. Nie zapomnij jednak przeznaczyć czasu na wypoczynek wysokiej jakości.

Bądź wytrwały Zgodnie z teorią oczekiwań jesteśmy zmotywowani do wysiłku, aby osiągnąć cel, jeśli wierzymy, że doprowadzi to do poprawy wyników i nagrody. Na podstawie oczekiwanych korzyści, a także postrzeganej trudności celu decydujemy, ile wysiłku w niego włożymy.

Pamiętaj o swoich celach. Badania pokazują, że to, jak bardzo zależy Ci na swoich celach i jak bardzo jesteś zaangażowany w ich realizację, wpływa na ilość włożonego wysiłku i, oczywiście, na wyniki. Jeśli potrafisz ocenić, jak przydatny i znaczący jest dla Ciebie cel, możesz lepiej ustalić jego priorytety i zyskać większą motywację do jego osiągnięcia.

Uwierz w siebie. Poczucie własnej skuteczności to wiara osoby w swoją zdolność do wykonywania zadań i osiągania celów. Im wyższe poczucie własnej skuteczności, tym większe prawdopodobieństwo, że wyznaczasz ambitne cele i ciężko pracujesz, aby je osiągnąć. Badania wykazały, że poczucie własnej skuteczności może zwiększyć chęć opanowania nowej umiejętności i wykazania się kompetencjami, próbując wykonywać zadania lepiej niż inni. Zmniejszy to Twój strach przed porażką i pozwoli Ci osiągnąć swoje cele z większą pewnością.

Zmień swoje środowisko. Ważne jest otaczanie się ludźmi, którzy w Ciebie wierzą i potwierdzają Twoją wartość. Pomaga, jeśli oni również wykażą się odwagą, a ty jesteś częścią społeczności, która inspiruje i popycha siebie nawzajem do nowych osiągnięć. Ponadto osoby, które aktywnie poszukują informacji zwrotnych i na nie reagują, z większym prawdopodobieństwem dokonają niezbędnych poprawek w kursie i zmaksymalizują swoje wyniki.

Świętuj małe sukcesy Cieszenie każdego małego zwycięstwa, nawet jeśli napotykasz przeszkody, wzmacnia Twoją wiarę w to, że możesz je pokonać. Prowadzi to do większej pewności siebie. Chociaż wrodzony talent i inteligencja odgrywają dużą rolę, wytrwałość i hart ducha to siły, które utrzymują nas na drodze do sukcesu. Można go rozwijać i udoskonalać, wyznaczając jasne, ambitne cele i skupiając się na ich osiągnięciu.

Współczesny człowiek dąży do sukcesu, piękna, zdrowia i samorealizacji. Pod wpływem mediów i tempa życia kształtujemy sobie wyobrażenie o tym, jaka powinna być idealna osobowość. Często porównując się z tym obrazem odczuwamy niezadowolenie, które skłania nas do zmian. Ale od czego zacząć ścieżkę samodoskonalenia?

Samorozwój to chęć poprawy jakości życia i rozwoju osobistego. Wiele osób marzy o idealnym obrazie siebie: osoby sprawnej, aktywnej i odnoszącej sukcesy, robiącej to, co kocha. Jednak jeśli chodzi o konkretne działania, wielu je odkłada. Samorozwój polega na doskonaleniu pewnych aspektów życia, które wymagają uwagi. Nie da się zmienić wszystkiego na raz – może to wywołać strach i demotywację. Dlatego ważne jest, aby zacząć od jednego obszaru, który wymaga największych zmian.

Jak rozpocząć zmiany? Wiele osób uważa, że ​​zmiana wymaga ogromnych zasobów i możliwości. Ale psychologowie radzą zacząć od małych rzeczy - poświęć 20-30 minut na samodoskonalenie. za dzień. Najpierw musisz określić, który obszar życia wymaga natychmiastowych zmian.

Rozwój duchowy. Rozwój osobisty wymaga świadomości swoich niedociągnięć i pracy nad nimi. Ważne jest, aby pozbyć się negatywnych emocji i poprawić relacje z innymi.

Zdrowie. Zdrowie jest podstawą sukcesu. Ważne jest, aby zwracać uwagę na swoją codzienną rutynę, aktywność fizyczną i odżywianie. Porzucenie złych nawyków poprawi także jakość życia.

Finanse. Jeśli nie jesteś zadowolony ze swoich dochodów lub pracy, powinieneś rozważyć rozwój zawodowy. Uczestnictwo w szkoleniach, kursach i seminariach może pomóc Ci znaleźć nowe możliwości.

Połączenia społeczne. Ważne jest, aby otaczać się pozytywnymi ludźmi, którzy Cię wspierają. Przeanalizuj swój związek i pracuj nad jego poprawą.

Rozwój intelektualny. Rozwój pamięci, uwagi i myślenia pomaga osiągnąć sukces w każdej dziedzinie. Czytanie książek, uczenie się nowych rzeczy – to wszystko przyczynia się do rozwoju intelektualnego.

Stopniowe zmiany. Zmiany wymagają czasu i regularności. Codziennie rób małe kroki, a przyniosą duże rezultaty. Zacznij zmieniać swoje życie już teraz. Zrób mały, ale ważny krok, który zwiększy Twoją samoocenę. Zmotywuj się i zacznij od rzeczy, które naprawdę Cię interesują. Samodoskonalenie może być ekscytującym procesem, który otworzy nowe horyzonty i zmieni Twoje życie na lepsze.

Typowe sytuacje, w których lepiej milczeć i słuchać, niż coś powiedzieć:

• W momentach pełnych emocji. Kiedy emocje osiągają szczyt, tracimy zdolność racjonalnego myślenia. W takich sytuacjach milczenie rzeczywiście może być złotem. Nie chodzi tu o tłumienie emocji czy unikanie konfrontacji. Chodzi o to, aby dać umysłowi przerwę potrzebną do przetworzenia sytuacji i zareagowania racjonalnie, zamiast reagować bezmyślnie.
• Kiedy ktoś wylewa przed tobą swoją duszę. Kiedy przyjaciel, członek rodziny lub kolega przychodzi do nas z ciężkim sercem, instynktownie podpowiadamy, aby udzielić rady lub podzielić się własnymi doświadczeniami. Ale tak naprawdę bardziej przydatne będzie, jeśli po prostu w milczeniu wysłuchasz tej osoby. Przynajmniej dopóki nie powiedziała wszystkiego, co chciała powiedzieć.
• Kiedy zostaniesz sprowokowany do natychmiastowej reakcji. Kiedy czujemy się sprowokowani, nasza instynktowna reakcja może prowadzić do komunikacji raczej reaktywnej niż przemyślanej. W takich chwilach cofnięcie się o krok i wybranie ciszy może zapobiec potencjalnym krzywdom.
• Kiedy masz ochotę plotkować. Każdy z nas znajdował się w sytuacjach, w których plotkowanie wydawało się łatwym sposobem na dopasowanie się do innych lub nawiązanie z nimi więzi. Ale w rzeczywistości milczenie zamiast plotkować sprzyja zdrowszym i pełnym szacunku relacjom ze wszystkimi wokół ciebie.
• Kiedy ważne jest wysłuchanie opinii rozmówcy. Jeśli powiedziano Ci coś ważnego, powinieneś skupić się na tym, co mówi rozmówca i nie przerywać komentarzami ani pytaniami, zanim powie to, co chciał powiedzieć. W rzeczywistości milczenie w takich momentach nie tylko poprawia nasze umiejętności komunikacyjne, ale także sprzyja głębszym więziom z innymi.
• Kiedy pomyśleć, zanim coś powiesz. Czasami zdarza się, że po prostu nie masz gotowej odpowiedzi na to, co zostało powiedziane. W takich momentach lepiej jest zrobić sobie przerwę, aby pomyśleć, a nawet doprecyzować informacje w innych źródłach. Udzielanie bardziej przemyślanych odpowiedzi oznacza popełnianie mniejszej liczby błędów i skuteczniejsze komunikowanie swoich pomysłów.
• Podczas bezproduktywnej kłótni. O sytuacjach emocjonalnych powiedziano już powyżej. Ale kłótnie mogą być również pozbawione emocji. A jeśli okaże się, że rozmówca szczerze nie jest gotowy wysłuchać Twoich argumentów, najlepszym sposobem działania może być milczenie. Da to obu stronom szansę na przemyślenie sytuacji.
• Kiedy słowa są po prostu nieodpowiednie. Kiedy jesteś świadkiem czyjegoś smutku, często najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, to po prostu tam być. Bezgłośnie.

Psychologowie odradzają udostępnianie informacji o sobie. To delikatna równowaga, która pozwala ci łączyć się z innymi, ale nie na tyle, aby odsłonić swoją wrażliwość lub zagrozić swojemu dobremu samopoczuciu. Należy zauważyć, że poufność nie polega wyłącznie na zachowaniu tajemnicy. Chodzi o zachowanie dla siebie przestrzeni, która nie będzie dotknięta zewnętrznym osądem lub wpływem. W świecie, w którym nadmierne dzielenie się stało się normą, zachowanie pewnych rzeczy w tajemnicy może być potężnym aktem samozachowawczym i poszanowania osobistych granic.

Adresy, które należy zachować w tajemnicy:

Życie osobiste. Psychologia sugeruje, że mądrze jest zachować część życia osobistego dla siebie. W dobie mediów społecznościowych kuszące jest dzielenie się wszystkim, od śniadania po ostatnią sprzeczkę w związku. Jednak nadmierne dzielenie się może czasami prowadzić do poczucia bezbronności, a nawet negatywnych reakcji ze strony innych. Niektóre aspekty życia osobistego lepiej zachować dla siebie. Chodzi o intymne szczegóły relacji, problemy rodzinne i inne bardzo osobiste wydarzenia. Ujawnienie tych szczegółów może prowadzić do niepożądanych opinii, porad lub ocen ze strony innych osób. Kiedy chcesz podzielić się czymś osobistym, musisz zastanowić się, czy jest to naprawdę potrzebne i przydatne.

Finanse. Informacje o pieniądzach lepiej zachować w tajemnicy. Rozmowa o dochodach, zadłużeniu, a nawet oszczędnościach może prowadzić do niezręcznych sytuacji lub niezdrowych porównań. Można omawiać sprawy w sposób ogólny, na przykład cele finansowe lub porady dotyczące budżetu. Szczegóły Twojej sytuacji finansowej mogą jednak prowadzić do niepotrzebnego stresu lub nieporozumień. Finansowa podróż każdego człowieka jest wyjątkowa i nie jest wyścigiem ani rywalizacją.

Cele i marzenia. Badania psychologiczne sugerują, że mówienie o swoich celach może czasami być szkodliwe. Powodem jest zjawisko zwane „rzeczywistością społeczną”. Kiedy ktoś dzieli z kimś cel, mózg odczuwa taką samą satysfakcję, jakby rzeczywiście go osiągnął. Może to zmniejszyć motywację do pracy nad celem. Ponadto, gdy cele są otwarte, możesz być również otwarty na krytykę i wątpliwości ze strony innych, co może jeszcze bardziej utrudnić postęp.

Historia medyczna. Zdrowie to sprawa osobista i ogólnie rzecz biorąc, dobrze jest zachować historię choroby w tajemnicy. Dyskusja na temat problemów zdrowotnych może czasami prowadzić do niechcianych porad lub niepotrzebnych obaw ze strony innych osób. Ponadto w niektórych sytuacjach ujawnienie historii choroby może nawet wywołać skutki prawne lub wpłynąć na życie zawodowe. Informacje te można udostępnić zaufanemu przyjacielowi, członkowi rodziny lub pracownikowi służby zdrowia.

Skargi osobiste. Ciągłe narzekanie i uraza mogą stworzyć negatywną atmosferę i potencjalnie zniszczyć związek. Omawianie osobistych skarg może czasami zostać odebrane jako plotka lub skarga. Nie są to cechy szczególnie atrakcyjne. Może także sprawić, że inni będą kwestionować ich zdolność do skutecznego rozwiązywania konfliktów.

Dobre uczynki. Dobre uczynki mogą przynieść wielką radość i satysfakcję. Jednak gdy dzielisz się tymi działaniami z innymi, czasami może to zmniejszyć to uczucie. Dzielenie się tymi chwilami z innymi może czasami przenieść uwagę z samego aktu na szukanie potwierdzenia lub pochwały. Piękno życzliwości leży w jej czystości i bezinteresowności.

Błędy. Każdy ma historię błędów i niepowodzeń. Są ważne dla naszego osobistego rozwoju, ale niekoniecznie muszą być czymś, co można rozpowszechniać. Utrzymując je w tajemnicy, jednostka decyduje się żyć teraźniejszością i przyszłością, a nie przeszłością.

Problemy rodzinne. Każda rodzina ma swoje trudności i problemy, ale otwarta dyskusja na ten temat może czasami wyrządzić więcej szkody niż pożytku. Problemy rodzinne są głęboko osobiste i często złożone. Ich rozpowszechnianie może prowadzić do niechcianych opinii, ocen, a nawet nieporozumień. Może również nieumyślnie nadwyrężyć relacje rodzinne. Szacunek do życia prywatnego pomaga zachować harmonię w rodzinie i pozwala rozwiązywać problemy wewnętrzne.

Osobiste przekonania. Osobiste przekonania, religijne, polityczne czy filozoficzne, stanowią podstawową część osobowości. Jednak otwarte dzielenie się nimi może często prowadzić do gorących dyskusji, a nawet konfliktów. Przekonania są głęboko osobiste i mogą się znacznie różnić. Dyskusja na ich temat może czasami prowadzić do kłótni lub poczucia, że ​​nie jesteś rozumiany.

Ciekawe wiadomości. Wielu członków klasy średniej walczy o gromadzenie bogactwa i osiągnięcie stabilności finansowej w dzisiejszej gospodarce. Nawet jeśli zarabiają przyzwoite dochody, pewne nawyki mogą sabotować ich wysiłki na rzecz osiągnięcia sukcesu finansowego. Życie z niską samooceną może przypominać chodzenie po polu minowym z zawiązanymi oczami. Nigdy nie jesteś pewien swojej wartości i często nie doceniasz siebie, nawet nie zdając sobie z tego sprawy.